همه
چونان پیاز
پوست در پوست بودند
من با اشک نزد آنان می آیم
و در جستجوی قلبشان
پوست را
سپس پوست
می گشایم
تا آنگاه که قلبشان را می یابم
که پوست است
.... با این همه من آنان را دوست دارم !
شعر از غاده السمان از کتاب در بند کردن رنگین کمان ترجمه دکتر عبدالحسین فرزاد
دوستی های پوست پیازی. پر اشک و بی قلب